Shtëpia botuese “Onufri” ka ndarë me lexuesit shqiptarë lajmin për botimin e vëllimit më të ri poetik, të akademikut Kujtim M. Shala, të titulluar “Foresteria”. Ky vëllim me titullin e veçantë, që ngjan se evokon pyllësinë, në fakt, mban emrin e fjetoreve për studentët e huaj, në Itali, ku autori ka kryer studime pasuniversitare.

Me poezi për shenja të jetës e përjetimeve të atyre viteve, të një të huaji, që mëton të konturojë kufijtë e kuptimit dhe të ekzistencës në një hapësirë të huaj e të panjohur, hapet cikli i parë i librit, titulluar “Foresteria”.

Cikli i dytë poetik, titulluar “Arkiv”, me anë metaforash spikatëse përqendrohet te kujtimet familjare e personale, që kanë në qendër gjyshen e gjyshin, rrënjët e fisit dhe trajtat e tyre të pashlyera njerëzore. Poeti shkruan:

Natyra asht arkivi ma egër i jetës
Lidh hijet në dosje të randa
Rrëfime të ilustrueme me fytyra mjegulle
Miliona vjet shtresue
Ankthi ma i madh
Tana të vërtetat hije
Tym e hije
Të humbuna apo të ruajtuna
Gjyshja u beson rranjëve
Me jetue me kujtimet e trollit
Kur humbin trajtat
Mbeten rranjët
Arkiv i qenies

Cikli tjetër poetik me emrin “Ad infinitum”, ka bërë bashkë poezi dashurie, të cilat shenjohen nga lajtmotivi i dashurisë deri në infinit. Përmes kontrastesh të forta dritë- hije, ngadhënjim- mposhtje, galdim- pikëllim, poetizohet relievi bukur i thyer i përjetimit dashuror, me të cilin lidhet gjithë kozmogonia e poezisë.

Dashuria ndryshon formë, ndërsa finaliteti i saj shtrihet në pafundësi. Për fund trajta e dashurisë “ad infinitum” është kujtim, si gjurmë e pashlyeshme.

Cikli i fundit poetik, titulluar “Trajtat”, ka poezi të një natyre më filozofike, pasi këtu përjetimet poetike nuk janë për sende (si një vëllim i mëhershëm poetik i z. Shala), por për shenja, fytyra, emra e shprehi më pak të prekshme, që diku-diku mjegullohen, për të mbetur trajtë e pashlyer në frymëzim e në vargje:

Fytyra shkrihet ngadalë
Pasqyrë e shfytyruar e ujanve
E lisave përmbys e dheut që djeg yjet
Qiejt të përzier n’akujt e vjetër kozmikë
Në hapësinën pa fillue jeta
Fytyra kthen kohën prapa
Zhbën hapësinën
Qenia zhbëhet në nji pikë të zezë
Errsue e dendun në nji grimë
Pamja i zhbën tana gjanat
(fragment nga poezia “Fytyra”).

Vëllimi poetik “Foresteria”, shkruar me një gegërishte të latuar bukur, do ta pasurojë horizontin letrar e estetik të lexuesve këndej e andej kufirit. “Foresteria” është e disata vepër poetike e akademikut Shala dhe është përkthyer tashmë edhe në gjuhën rumune e pritet që së shpejti të shohë dritën e botimit edhe në italisht. /ObserverKult/