Manual i shkurtër për ata që aspirojnë të bëhen idhuj të publikut:

Shikoni Gianni Morandin.

I njohur si “djali përjetësisht i ri” i muzikës italiane, Morandi festoi 80-vjetorin më 11 dhjetor, duke treguar se mosha nuk është asgjë më shumë se një numër. Në vend që të qëndronte në shtëpi duke shuar qirinj ose duke dhënë intervista për një jetë të jashtëzakonshme, ai udhëtoi për në Lisbonë me bashkëshorten e tij Anna, për të parë ndeshjen e Champions League të ekipit të tij të zemrës, Bologna, kundër Benfikës.

Një yll pa strategji, por me zemër

Gjithmonë spontan dhe i përulur, Morandi nuk ka ndjekur kurrë strategji të sofistikuara marketingu. Ai nuk jeton në një botë të krijuar nga menaxherë të medias sociale apo stilistë. Çdo veprim i tij është i sinqertë dhe vjen nga zemra. Kur ecën rrugëve të Bolonjës, është ai që kërkon një selfie me të rinjtë që festojnë diplomimin ose pozon me çifte në ditën e tyre të dasmës. Në mënyrën e tij të thjeshtë, Morandi i bën ditët e njerëzve më të bukura.

Një karrierë me ulje-gritje

I lindur në Monghidoro, djalë i një këpucari, Morandi njohu suksesin në moshë shumë të re. Por ashtu si shumë të tjerë, përjetoi një periudhë harrese në vitet ’80 për t’u rikthyer fuqishëm në skenë. Artistët si Morandi, Massimo Ranieri, Albano, Orietta Berti dhe të tjerë, janë gjithmonë aktualë. Ata janë pasqyrë e një brezi që kaloi urinë e vërtetë të pasluftës, përjetoi mrekullinë ekonomike, vitet e tensionit politik, vitet ’80 dhe sfidat e mijëvjeçarit të ri.

Gianni Morandi është një mësues i heshtur i jetës. Ai kujton se edhe në momentet e vështira, si gjatë rënies së tij në vitet ’80 kur këndoi “Uno su mille ce la fa,” gjithmonë ka një mundësi për të vazhduar. Në mënyrë të veçantë, tregon rëndësinë e përulësisë dhe dashurisë për jetën. Një shembull ishte në Festivalin e Sanremos, kur një akt i pakujdesshëm i një artisti të ri si Blanco që shkatërroi lulet mbi skenë, tregoi nevojën për disiplinë dhe respekt – mësime që brezi i Morandit i njeh mirë.

Morandi na kujton se jeta është e paparashikueshme dhe duhet jetuar në çast. Kur Bologna hyn në Champions League për herë të parë pas një kohe të gjatë, ai u ngrit nga vendi, mori avionin me tifozët dhe shijoi momentin. Kjo është filozofia e tij: të jetohet çdo çast si një dhuratë.

Nëse Gianni Morandi ka mësuar diçka në këto tetë dekada, është se thjeshtësia dhe lidhja me njerëzit janë çelësi i një jete të plotë. Prandaj mbetet një ikonë e dashur për breza të tërë dhe një model për të gjithë ata që duan të ndjekin rrugën e tij./bota.al