hn Sparks, korrespondenti ndërkombëtar i Sky Neës, ka folur me një nënë në Kiev pas sulmeve të mbrëmshme nga Rusia.
Sipas mediave të huaja, ai ndan rrëfimin e saj dhe se si është për ukrainasit që jetojnë nën frikën e sulmit.
Ajo përshkruan se si reaguan fëmijët e saj kur filloi bombardimi dhe rutina e tyre e pasigurt e mëngjesit.
Kotsira është redaktore botuese në faqen e lajmeve hromadske. Burri i saj është një gazetar, i cili tani shërben në ushtrinë ukrainase.
Pjesë nga biseda:
Pyetje: A mund të gjeni fjalët për të qetësuar fëmijën tuaj në mes të një sulmi rus?
Përgjigje: Kjo ishte diçka për të cilën banorja e Kievit, Khrystyna Kotsira vendosi të shkruajë këtë mëngjes, pas bombardimeve gjatë natës në kryeqytetin ukrainas.
Ja çfarë shkroi ajo këtë mëngjes në Kiev:
Ata ishin shtrirë në korridor. Fëmijët tanë të vegjël të frikësuar.
“Mami, kam frikë… Mami? Je i sigurt që raketat nuk do të godasin shtëpinë tonë?”, pyesin ata.
Ne i mbajmë duart e tyre të vogla dhe unë përpiqem të mbaj veten së bashku me ta.
“Gjithçka do të jetë mirë bir. Gjithçka do të jetë mirë bijë. Flini”, u them atyre.
Por raketat godasin shtëpinë e dikujt.
Fatlumët bëhen gati për në shkollë, pa gjumë, në mëngjes.
Unë bëj qull dhe çaj.
“Mami, më duhen dy lugë sheqer, dy!”, thonë fëmijët.
I dhashë 2 lugë sepse jeta tashmë është kaq e hidhur dhe e vështirë.
“Unë vendos një sanduiç atje për ju, ashtu siç ju pëlqen. Mos harroni ta hani në kohën e pushimit,” i them.
“Me sallam dhe bukë të bardhë?”, pyesin ata.
“Po me sallam e bukë të bardhë”, i përgjigjem.
Bie zilja për klasën e tyre.
Në orën 9 fëmijët do të ndalen për një minutë heshtje dhe himnin.
Në pushimin e shkollës, ata do të hanë një sanduiç ose një mollë.
Jeta do të vazhdojë për disa. Për të tjerët, ky është një imitim i jetës.
Për disa, mëngjesi i sotëm ishte i fundit.
Materialet e publikuara nuk mund të kopjohen ose përdoren pa lejen paraprake të redaksisë së Insajderit.
© 2016-2025 Gazeta Online Insajderi - Të gjitha të drejtat e rezervuara.
