Brenda zonës vullkanike të Zelandës së Re të Tauapo është Pellgu i Liqenit të Djallit, i njohur për ngjyrën e tij të gjelbër.

Ai mori ngjyrën e tij specifike për shkak të kombinimit të gazit të sulfurit të hidrogjenit dhe acidit folik.

Shumë e përshkruajnë erën e Pishinës së Djallit si erën e ujërave të zeza ose vezëve të kalbura.

 Duket se për shkak të gjërave të mësipërme, Pishina e Djallit është emri ideal për këtë vendndodhje.

Wai-O-Tapu, ku ndodhet liqeni në fjalë, është një zonë gjeotermale në zonën vullkanike të Taupo. 

Ajo u formua 230,000 vjet më parë gjatë një shpërthimi masiv. 

Vetëm një pjesë e vogël e sipërfaqes prej 18 kilometrash katrorë është në dispozicion të vizitorëve.

Uji i mbinxehur, i cili mund të arrijë 300 gradë, shpërndan mineralet nga gurët, të cilët më pas avullojnë. 

Sigurisht, uji nuk është i sigurt për not. 

Në fakt, acidi mund të djegë lëkurën.

Megjithë emrin e saj të çuditshëm dhe përshkrimin pothuajse të frikshëm të energjisë gjeotermale, kjo pjesë e Zelandës së Re është një atraksion i preferuar turistik për familjet që duan t’u tregojnë fëmijëve se sa e çuditshme mund të duket natyra.