Një studim i ri thotë se pushimi juaj i bukurisë mund të jetë duke mbrojtur edhe shëndetin e trurit tuaj.
Të moshuarit me pagjumësi kronike mund të përjetojnë një rënie më të shpejtë të kujtesës dhe aftësive të të menduarit ndërsa plaken, raportuan studiuesit.
Studimi tregoi se personat që vuanin nga pagjumësia kronike kishin një rrezik 40% më të lartë për të zhvilluar demencë ose për të vuajtur nga një rënie në aftësitë e tyre njohëse, krahasuar me ata që flenë më mirë.
Kjo është ekuivalente me 3.5 vjet shtesë të plakjes së trurit, thanë studiuesit, shkruan Healthday, transmeton Gazeta Shneta.
“Pagjumësia nuk ndikon vetëm në mënyrën se si ndiheni të nesërmen – ajo mund të ndikojë edhe në shëndetin e trurit tuaj me kalimin e kohës”, tha studiuesi kryesor Dr. Diego Carvalho.
“Ne pamë një rënie më të shpejtë të aftësive të të menduarit dhe ndryshime në tru që sugjerojnë se pagjumësia kronike mund të jetë një shenjë paralajmëruese e hershme ose edhe një kontribues në problemet njohëse të ardhshme”, tha ai në një njoftim për shtyp.
Për studimin e ri, studiuesit monitoruan për më shumë se pesë vjet 2,750 të moshuar (mosha mesatare: 70 vjeç), të gjithë të cilët fillimisht me shëndet të mirë të trurit.
Rreth 16% e pjesëmarrësve kishin pagjumësi kronike, e përcaktuar si probleme me gjumin të paktën tre ditë në javë për tre muaj ose më shumë.
Pjesëmarrësit kryen teste të të menduarit dhe kujtesës çdo vit. Disave iu nënshtruan edhe skanimeve të trurit për të kërkuar shenja të plakjes së trurit, duke përfshirë indet e dëmtuara të trurit dhe pllakat toksike beta amiloide.
Rreth 14% e njerëzve me pagjumësi kronike zhvilluan dëmtime të lehta njohëse ose demencë, krahasuar me 10% të atyre pa pagjumësi, tregojnë rezultatet.
Në përgjithësi, njerëzit me pagjumësi kishin 40% më shumë gjasa të vuanin nga rënia e trurit ose demenca, pasi studiuesit morën parasysh faktorë të tjerë rreziku.
Efektet e gjumit të dobët ishin të dukshme që nga fillimi i studimit, thanë studiuesit.
Njerëzit që raportuan se flinin më pak se zakonisht kishin më shumë gjasa të kishin rezultate më të ulëta në testet njohëse dhe kishin më shumë gjasa të kishin inde të trurit të dëmtuara dhe pllaka amiloide, tha studimi.
Në fakt, efekti i gjumit të dobët në pllakat amiloide – një shenjë dalluese e sëmundjes – ishte i ngjashëm me rrezikun e vërejtur tek njerëzit me faktorë të njohur gjenetikë të rrezikut për Alzheimerin , thanë studiuesit.
Rezultatet treguan se personat që vuajnë nga pagjumësia dhe mbajnë gjenin APOE4 — i lidhur me rrezik më të lartë për Alzheimer — treguan rënie më të theksuara të kujtesës dhe aftësive të të menduarit.
“Rezultatet tona sugjerojnë që pagjumësia mund të ndikojë në tru në mënyra të ndryshme, duke përfshirë jo vetëm pllakat amiloide, por edhe enët e vogla që furnizojnë trurin me gjak”, tha Carvalho.
“Kjo përforcon rëndësinë e trajtimit të pagjumësisë kronike – jo vetëm për të përmirësuar cilësinë e gjumit, por potencialisht për të mbrojtur shëndetin e trurit ndërsa plakemi”, tha ai. “Rezultatet tona gjithashtu i shtohen një numri gjithnjë e në rritje provash se gjumi nuk ka të bëjë vetëm me pushimin – ka të bëjë edhe me rezistencën e trurit”.
Megjithatë, studiuesit vunë në dukje se studimi nuk vërteton një lidhje të drejtpërdrejtë shkak-pasojë midis pagjumësisë dhe përkeqësimit të trurit, por vetëm një lidhje.
Materialet e publikuara nuk mund të kopjohen ose përdoren pa lejen paraprake të redaksisë së Insajderit.
© 2016-2025 Gazeta Online Insajderi - Të gjitha të drejtat e rezervuara.
