Adrian Berisha, drejtor i Departamentit të Kulturës në Komunën e Prishtinës rrëfen me emocion jetën e tij.

Ai rrëfimin e nisi duke treguar pasionin për futboll edhe se si ka ishte mjaft i suksesshëm edhe pse kanë pasur problem financiare në shtëpi për shumë arsyeje të vizës, ai nuk ka mundur te luaj jashtë vendit edhe pse ka qene mjaft i mirë po për të ishte arritje e madhe të luaj për Prishtinën në atë kohë por edhe tash.

Shoku i Adrianit një ditë prej ditëve në klasë e ka goditur me top në testikuj, Adriani ndjen një shtrëngim të çuditshëm, Adriani shkon tek mjeku, mjeku i thotë se s’ka asgjë dhe se kalon, por 3 javë gjendja e Adrianit ishte e njëjtë trajneri i thotë se s’je duke vrapuar sikur herave tjera Adriani në fillim heziton për ti treguar trajnerit se çfarë i kishte ndodhur, por pastaj i tregon që e ka një problem trajneri i thotë të shkoj tek mjeku, babai i Adrianit e dërgon tek mjeku. Doktori më kontrollon dhe më kërkojnë të dal jashtë për te diskutuar vetëm me babin. Kur del babi nga dhoma ku ka diskutuar me mjeket Adriani thotë se “asnjëherë s’do ta harroj fytyrën e babit tim krejt ndryshe ka hi ndryshe ka dal”.

Babi i Adrianit i thotë se duhet me hi në operim mbrenda dy orëve Adriani nuk dinte asgjë ai thotë: ”kam hi ne operim ne qato momente, familja ime e kishte kuptuar që jam diagnostifikuar me kancer ne testikujn e majtë edhe kam hi në operim operimi ka zgjat 2-3 orë, jam zgju mbas 24 orëve edhe pyetja e parë që kam bërë u kanë në rregull kam hi operim po e vrej që nuk jam mirë kam than kur ka me u kthy me lujt prap futboll babi me ka thënë ki me u kthy nuk është problem veç është një periudhe qe duhet me kalu edhe me marr veten unë kam than okej kam qëndru në spital 48 orë edhe pastaj banesë por prapë e kam vrejt që s’jam në rregull edhe më kanë thënë duhet me shku me marr terapi në spital unë kam than okej veç tregonum çka është tu ndodh edhe ende nuk kanë mundur me më tregu çka është duke ndodh kam vazhdu me fillu me marr kimoterapin edhe një dite prej ditëve ja marr telefonin babit kishe me lujt lojën edhe hi te mesazhet e babit edhe qaty kur kam lexu mesazhet e babit që është tu kontaktu me njerëz për me gjet terapin për mu se kushton shtrejt edhe tu i lut njerëz për me bo zgjidhje edhe tu i tregu atyne se djalin e kanë diagnositifku me kancer e nuk kemi buxhet për me marr kimioterapi mem ndihmu, ishte njëra prej thymjeve mat mdhaja të jetës tem qe se harroj kurrë.

Kam fillu me majt me majt terapin si 15 vjeçar tu mu thy andrra ama tu mos e dit qe po me thehet andrra mas disa diteve u ktheva në klasë fillun flolkt mem ra me konsiderojshin në klasë ndryshe me kshyrshin si i smut”.

Adriani vetëm një gjë nuk do e fali kurrë dhe do i mbetet një nder lëndimet më të mëdhaja..

”Një gjë qe nuk ja fali menaxhmenti është qe asnjëherë të vetme nuk kanë ardh me më vizitu sikur klub, një lojtar njëri prej ma të mirëve, nuk janë kanë në gjendje menaxhmenti koleget e mi me ardh një dite edhe mem vizitu, kërkush nuk u ardh nuk ja la fajin klubit po menaxhmentit”.

IN Promo Marketing

Kompleksi JONI – Jetë e qetë në zemër të “Prishtinës së Re”

VIPA sjell risi në treg: MAXI tashmë i disponueshëm me dy shije të reja

KESCO prezanton oferta të reja për bizneset në tregun e hapur