Dietat në modë vijnë dhe ikin, por njëra duket se po reziston: agjërimi me ndërprerje. Përafërsisht një në 10 amerikanë u vlerësua se e kishte praktikuar në vitin 2023. Interesi për strategjinë e të ngrënit, siç tregohet nga kërkimet në Google, u rrit në vitin 2011 dhe që atëherë ka mbetur i ngritur. Dikush mund të thotë se agjërimi me ndërprerje nuk është më një modë, por thjesht një dietë.

Popullariteti i qëndrueshëm i strategjisë së të ngrënit ka të ngjarë t’i atribuohet një dallimi kryesor: nuk ju tregon se çfarë të hani, por thjesht kur të hani. Nuk ka suplemente të kushtueshme, vakte të lehta, receta të ndërlikuara ose kufizime të çmendura dietike. Thjesht hani atë që dëshironi në kohë të caktuara, dhe në raste të tjera, nuk hani fare. Është e pastër, e thjeshtë dhe efektive.

Studimet sugjerojnë se agjërimi me ndërprerje redukton peshën trupore, yndyrën e trupit, kolesterolin LDL, trigliceridet dhe insulinën në gjak. Ai gjithashtu optimizon përdorimin qelizor të burimeve të karburantit, përmirëson funksionin mitokondrial dhe shtyp inflamacionin.

Këto përfitime lindin kryesisht sepse njerëzit që praktikojnë agjërimin me ndërprerje priren të reduktojnë pa dashje kaloritë që konsumojnë mesatarisht nga 200 deri në 550 në ditë. Por ndryshe nga numëruesit e kalorive, agjëruesit janë më të mirë në respektimin e planit të dietës së tyre, sugjeron hulumtimi. Është më e lehtë të agjërosh për një kohë sesa të kufizosh marrjen e ushqimit.

Siç përshkroi një ekip shkencëtarësh nga Universiteti i Illinois-Chicago (UIC) në një punim të fundit të botuar në Nature Reviews Endocrinology, ekzistojnë dy qasje kryesore ndaj agjërimit me ndërprerje: agjërimi i ditëve alternative dhe ushqimi me kohë të kufizuar. Me agjërimin e ditëve alternative, personat me dietë hanë lirisht një ditë dhe më pas nuk hanë fare ose konsumojnë vetëm një vakt të vogël ditën tjetër. Për ushqimin me kohë të kufizuar, praktikuesit hanë të gjitha vaktet e tyre gjatë një periudhe prej katër deri në 10 orësh dhe pinë vetëm lëngje me zero kalori pjesën tjetër të kohës.

Shumë mund të përfitojnë nga agjërimi me ndërprerje, por disa e shmangin atë nga frika se mund të rrezikojë shëndetin e tyre. Në rishikimin e tyre, studiuesit e UIC pranuan se strategjia është e sigurt dhe efektive dhe rrëzuan katër mite të zakonshme.

Së pari, ata vunë re një besim të përhapur se agjërimi me ndërprerje mund të ndikojë negativisht në hormonet seksuale. Gratë shqetësohen se dieta mund të ulë nivelet e estrogjenit, duke çuar në menstruacione të parregullta dhe probleme të fertilitetit. Ndërkohë, meshkujt shqetësohen se agjërimi mund të ulë testosteronin, duke ulur kështu epshin dhe masën muskulore. Agjërimi me ndërprerje nuk duket se zvogëlon estrogjenin tek gratë, raportojnë studiuesit, megjithëse atletët e rinj meshkuj mund të përjetojnë rënie të vogla të testosteronit. Megjithatë, studimet që zbuluan këtë efekt nuk gjetën ndonjë reduktim shoqërues të forcës ose muskujve.

Së dyti, ekziston një mit që agjërimi me ndërprerje çon në humbje më të madhe të muskujve në krahasim me dietat e tjera për rënie në peshë. Dietat që reduktojnë kalori bëjnë që ndjekësit të heqin pak muskuj së bashku me të gjithë yndyrën. Agjërimi me ndërprerje nuk është ndryshe, por nuk është më keq, thonë autorët. Në fakt, kombinimi i strategjisë me ngritjen e peshave dhe rritjen e marrjes së proteinave mund të zbusë shumicën e çdo humbje muskulore.

Së treti, ekziston një nocion që njerëzit që praktikojnë agjërimin me ndërprerje bëjnë zgjedhje më të dobëta dietike. Ideja është që, kur të lirohen nga agjërimi i tyre, njerëzit do të zgjedhin ushqime shumë të shijshme me më shumë kripë, sheqer dhe yndyrë. Sidoqoftë, sprovat klinike të rastësishme nuk e vërtetojnë këtë.

“Dëshmitë sugjerojnë se njerëzit zakonisht nuk ndryshojnë llojet e ushqimit që hanë gjatë agjërimit me ndërprerje, ata thjesht hanë më pak nga ato ushqime”, shkruajnë studiuesit.

Së katërti, disa mjekë shqetësohen se struktura e agjërimit me ndërprerje mund t’i bëjë individët të prirur ndaj çrregullimeve të të ngrënit. Përsëri, provat nuk e mbështesin këtë shqetësim. Përkundrazi, “të rriturit që marrin pjesë në agjërimin me ndërprerje raportojnë më pak dëshirë për ushqim, shqetësime për peshën, probleme të humorit, ngrënie të tepërt dhe më pak ankth për pamjen e tyre, në krahasim me individët kontrollues”, shkruajnë autorët.

Për ta përmbledhur, pavarësisht reputacionit ekstrem të agjërimit me ndërprerje, ai është po aq i sigurt sa një dietë me kalori të reduktuara dhe shpesh më e lehtë për t’iu përmbajtur, thonë autorët.

“Agjërimi me ndërprerje është thjesht një mjet tjetër që mund të përdoret për të ndihmuar individët të hanë më pak ushqim për të menaxhuar peshën e tyre dhe shëndetin metabolik. Agjërimi nuk është më i favorshëm apo i pafavorshëm në krahasim me dietat e tjera dhe nuk duhet të demonizohet thjesht duke sugjeruar që të bëjmë një pushim nga të ngrënit herë pas here.”/Big Think