Eksploruesi dhe udhëpërshkruesi austro-hungarez, Karl Shtajnmec (Karl Steinmetz), ishte inxhinier. Pas një vizite të gjatë në Amerikën e Jugut, ai udhëtoi disa here në Perandorinë Osmane para se të futej në pjesën më të panjohur dhe të egër të saj, malësia e Shqipërisë së Veriut.  Në vapën e gushtit 1903, Shtajnmeci u nis nga Shkodra nëpërmjet maleve të Veriut për në Gjakovë dhe Prizren. Pas vajtjes në Shkup në shtator të atij viti, ai u kthye menjëherë në Shqipëri, me një avullore nga Selaniku për në Shëngjin, për të ndërmarrë një udhëtim të dytë dyjavor në Mirditë dhe në luginën e Drinit. Në gusht 1904 ai u kthye në Shqipëri dhe udhëtoi sërish përmes Malësisë së Madhe, kësaj radhe në Shkrel, Theth, Shalë dhe Mertur për në Gjakovë, duke qenë se malësorët e penguan të vazhdonte për në Guci. Udhëtimi i tretë në vitin 1908 e çoi në Mat dhe në luginën e Drinit të Zi, pra në krahinën e Dibrës.

Udhëtimet e Shtajnmecit janë shënuar në të tre librat e tij botuar në gjermanisht, shkruan mapo.al

Fotografitë e këtij koleksioni janë marrë nga të tre librat e Shtajnmecit, botuar në dhjetëvjeçarin e pare të shekullit të njëzet.