Nga Mero Baze

Një komision apelimi në Kosovë hodhi poshtë kërkesën e Albin Kurtit për të kandiduar në kundërshtim me vendimin e Gjykatës Kushtetuese, duke e konsideruar vendimin tani e tutje dhe një normë kushtetuese për vendin, e cila ka fuqi mbi çdo kuadër tjetër ligjor.

Pas kësaj, Kurti vazhdon të këmbëngulë se do të kandidojë dhe e ka çuar çështjen në Gjykatën Supreme.

Përfundimi është i qartë për të gjithë. Albin Kurti dhe deputetët e tjerë të dënuar nuk mund të kandidojnë.

Por beteja e Albin Kurtit ka të bëjë me diçka tjetër.

Albin Kurti nuk humbet asnjë votë nga fakti që nuk kandidon. Madje mund t’i shtohen votat për Vetëvendosjen, duke u viktimizuar. Ai po ashtu nuk humbet autoritetin brenda partisë nga kjo masë, përkundrazi me atë mentalitet që ka parti e tij, karshillëku ndaj ligjit është vlerë.

Arsyeja përse Albin Kurti e bën këtë betejë është pikërisht kjo. Ai kërkon t’i imponohet shoqërisë në Kosovë duke mos respektuar ligjin.

Beteja e tij politike përveçse viktimizimin e tij forcon perceptimin se ai është një “lider suprem”, që nuk pyet për ligjin, Kushtetutën dhe institucionet, pasi ka popullin nga pas.

Kjo është beteja reale e tij këto ditë.

Nuk ka lidhje me kandidimin se kandidimi është punë e mbaruar që nuk lejohet. Fletën e votimit e prodhon KQZ.

Nuk është as punë e votave. Se ato do t’i marrë ndoshta më shumë. E gjitha është një kryengritje kundër shtetit, dhe ligjit, për t’iu imponuar si “lider suprem”, dhe duke kërcënuar përmes një kukulle që kryen detyrën e Presidentes dhe që kërcënon KQZ-në se do ta shkrijë nëse zbaton vendimin e Gjykatës Kushtetuese.

Qëllimi i tij është të prezantohet si dikush që nuk pyet për askënd, as për Kushteutën as për ambasadorët e Quintit në Kosovë që u detyruan të dalin me një qëndrim të përbashkët duke bërë thirrje të zbatohet vendimi i Gjykatës Kushtetuese. Për kaq e bën gjithë këtë rezistencë fallco. /Insajderi.org