Shkruan: Ngadhnjim Makolli

Është skandaloze që, si përfaqësues të institucioneve të drejtësisë dhe të jetës parlamentare, nuk njihni ose shtrembëroni parimet më themelore të së drejtës. Ligji vepron në kohën e caktuar, pra nga momenti i hyrjes në fuqi dhe jo në të kaluarën. Postimi i znj. Albulena Haxhiu i referohet një rasti të vitit 2014, ndërkohë që Ligji Nr. 08/L-117 është miratuar shumë vite më vonë, në vitin 2022. A ishte ky ligj në fuqi në atë kohë? Jo. Dhe si Ministre e Drejtësisë, znj. Haxhiu, ishte detyrë e juaja ta dinit dhe ta respektonit këtë.

Këto janë themelet e shtetit të së drejtës – dhe është detyra juaj, jo vetëm t’i njihni, por t’i mbroni me korrektësi. Nëse dështon kuptimi i një parimi kaq elementar, atëherë shtrohet pyetja: çfarë lloj drejtësie pretendoni të ndërtoni? Sepse drejtësia nuk ndërtohet mbi dezinformim dhe interpretime të shtrembëruara të ligjit.

Në anën tjetër, në deklarimin e z. Blerim Sallahu, thuhet se përmes propozimit të znj. Albulena Haxhiu si kandidate për Kryetare të Kuvendit është përmbushur obligimi kushtetues i përcaktuar në nenin 67 paragrafi 2 të Kushtetutës, vërehet një interpretim i njëanshëm dhe juridikisht i mangët.

Neni 67.2 e përcakton qartë se:
“Kryetari i Kuvendit propozohet nga grupi më i madh parlamentar dhe zgjedhet me shumicën e të gjithë deputetëve të Kuvendit të Kosovës.”

Pra, Kushtetuta jo vetëm që kërkon propozimin nga grupi më i madh parlamentar, por gjithashtu kërkon edhe mbështetjen e shumicës së deputetëve (61 vota).
Vetëm propozimi i një kandidati nuk mjafton për të krijuar të drejtën automatike për të udhëhequr Kuvendin. Sistemi ynë parlamentar kërkon konsensus minimal institucional për funksionimin e organeve kushtetuese. Në këtë rast, mungesa e mbështetjes së shumicës nuk përbën shkelje të Kushtetutës, por është pasojë e realitetit politik që kërkon dialog e jo ultimatume.

Për më tepër, theksimi i numrit të votave personale të një kandidateje në zgjedhje është i parëndësishëm në kontekstin kushtetues. Kushtetuta nuk njeh “kandidatët më të votuar” si kriter për udhëheqje institucionale. Ajo njeh vetëm procedurat e përzgjedhjes dhe të miratimit nga Kuvendi.

Shteti i së drejtës kërkon që çdo hap institucional të mbështetet në legalitet kushtetues, jo vetëm në legjitimitet politik ose në interpretime të njëanshme.

Autori është avokat.