1)Organizatat që na mbështesin jashtë vendit: Ato janë një burim natyror për ne që na ofrojnë informacionin e kërkuar nëpërmjet siteve ku ato operojnë, si misione mjekësore, shkencore, bujqësore dhe misionare, ekspertë dhe qendra kulturore jashtë vendit.

2) Përkrahësit e doktrinës dhe parimit: Kudo që gjenden këta njerëz, ata janë sytë tanë. Hebrenjtë në botë, kudo që gjenden dhe në çdo vend, janë spiunë të lëvizjes hebraike, ashtu si edhe shiitët iranianë. Hebrenjtë nuk duan as të rekrutojnë spiunë nga vete organizata e tyre  jashtë vendit, por më tepër mbështeten te përkrahësit dhe mbështetësit sepse është e vështirë t’i zbulosh.

3) Ata që janë të pakënaqur me shtetin (opozita) thonë:Ne mund të përfitojmë prej tyre pavarësisht nga mosmarrëveshjet e tyre me ne në parim, por si çështje e interesit të përbashkët.

4) Miqtë e vjetër që banojnë në vendin armik: të tilla si mbetjet e miqve të pushtimit francez në Siri dhe Liban, këto mund të konsiderohen burime informacioni për francezët.

5) Ambasadat: Ato janë një qendër natyrore për spiunazhin dhe rekrutimin e spiunëve.

6) Shoqëritë e huaja: kompani inxhinierike, ndërtimore dhe industriale.

7) Me anë të joshjes me para ose seks: domethënë, dhënia e shumave të mëdha, joshëse parash që i bën ata që janë të etur për para dhe ata që nuk kanë ndërgjegje t’i përgjigjen rekrutimit, nevoja dhe varfëria ndonjëherë mund të jenë arsyeja për këtë, si dhe tundimi me seks për ata që janë të etur pas tij, dhe kjo metodë është e famshme në mesin e spiunazhit ndërkombëtar.

8) Me anë të joshjes ose kërcënimit: Më pas zgjedhja e një pike të dobët tek një person për të pasur akses në të dhe për ta detyruar atë të spiunojë për ndonjë palë, si p.sh. nëse një agjenci inteligjence merr fotografi, dokumente ose të ngjashme duke e kërcënuar një person në një pozite të rëndësishme, me akuza për falsifikim, vjedhje ose skandale seksuale dhe e kërcënon se do t’i publikojë ato nëse nuk i përgjigjet ose nuk bashkëpunon me të. Gjithashtu kërcënon se do të bëjë presion mbi familjen, gruan ose të afërmit e tij: arrestimin ose vrasjen e tyre.

9) Përdorimi i grave në spiunazh: E para që përdori gratë në spiunazh ishte Inteligjenca Britanike, e cila rekrutonte prostituta në bare.

(9.1) Tundimi seksual është një metodë e njohur e neveritshme e inteligjencës. Këtu duhet theksuar se shkrimtari përmend metodat e rekrutimit të përdorura nga shërbimet e inteligjencës në përgjithësi, pa treguar se çfarë është e lejueshme dhe çfarë nuk lejohet. 

Shtëpitë publike që ai viziton janë objektiva të rëndësishëm për të. Këto prostituta i nënshtrohen kurseve në të cilat ata mësojnë metoda të pamoralshme për ta tunduar objektivin dhe për t’i bërë presion atij që të merr informacione me lehtësi dhe lehtësisht, të përdorura për të rekrutuar gra dhe për t’i përdorur ato për të marrë informacion nga zyrtarët. Shërbëtoret e hoteleve, sekretaret, parukierët, ambasadat dhe bankat, ku ata marrin informacionin më të saktë se sa spiunë janë rekrutuar si rezultat i rënies së tyre në dashuri me prostitutat spiune.

10) Rekrutimi i këlyshëve: Një studim i posaçëm i kryer nga gazetat e huaja zbuloi se inteligjenca izraelite po rrëmben djem nga mosha 13 deri në 15 vjeç dhe po i bashkangjet në qendrat speciale të lidhura me të, të mbikëqyrura nga grupe psikologësh (ekspertësh), misioni i të cilëve është të zhvillojnë motivet e devijimit mes këtyre grupeve, ndër të cilat më i rëndësishmi është devijimi moral, duke i shtyrë kështu në pirjen e alkoolit dhe varësinë ndaj seksit që në moshë të vogël i inkurajon ata të devijojnë dhe më pas i shtyn të bashkohen në radhët e guerrilasve për t’u bërë spiunët e tij brenda revolucionit,

Zgjedhja e spiunit

Çdo mision spiunimi ka një spiun të caktuar me karakteristika të caktuara që i përshtaten misionit që i është caktuar. Çdo spiun ka një rol që i përshtatet, brenda të cilit ai lëviz nëse e tejkalon, humbet dhe humbet ata që e lëvizin.

Spiuni ose duhet të jetë fillimisht nga i njëjti komunitet që ne duam të spiunojmë, ose të jetë i huaj për të, dhe më pas duhet të kemi parasysh karakteristikat më të sakta në përzgjedhjen e tij për suksesin e misionit të tij.

Ndër cilësitë e nevojshme për një spiun janë:

1) Qetësia: që të mos ngatërrohet në situata të vështira dhe kritike, por të sillet i qetë dhe i ftohtë.

2) Zgjuarsia e shpejtë: në mënyrë që ai të japë përgjigjen e duhur dhe të veprojë me mençuri pa hezitim në çdo situatë që i imponohet.

3) Niveli i inteligjencës: Spiuni duhet të ketë një nivel të mirë inteligjence, veçanërisht nëse misioni është më kompleks dhe më i vështirë. Inteligjenca izraelite po rekrutonte oficerë të shquar dhe inteligjentë nga ushtria e saj si spiunë jashtë vendit.

4) Guximi: Është shumë i nevojshëm, pasi spiuni është i ekspozuar ndaj shumë situatave të vështira dhe të rrezikshme.

5) Ai duhet të jetë i prirur kah shoqëria dhe të ketë aftësinë për t’u marrë me njerëzit dhe për t’u përshtatur në mënyrë fleksibël me shoqërinë në të cilën do të jetojë.

6) Pamja dhe karakteristikat e tij duhet të jenë në përputhje me shoqërinë në të cilën depërton (ngjyra, tiparet e përgjithshme…).

7) Ai ka një pikë të dobët ose zbrazëti përmes së cilës mund t’i qaseni atij për ta rekrutuar dhe për ta bërë atë të merret me ne me ndershmëri dhe sinqeritet, si p.sh. (dashuria për paranë, sjelljet morale dhe skandalet seksuale, varfëria ekstreme, urrejtja ekstreme për vendin qe doni ta spiunoni… etj.).

8) Që ai ka një bindje të fortë, ose se ne i implantojmë qëllimin që duam dhe punën që do të bëjë, dhe mund të bëhet të ndiejë se është i fortë kur ndjen forcën e atyre që e lëvizin dhe atyre pas tij (si p.sh. ta bëjmë të ndjejë se ne mund ta shpëtojmë nëse bie në robëri).

Trajnimi i spiunëveiu

Nuk ka dyshim se vetëm kualifikimet personale të pranishme në një agjent nuk janë të mjaftueshme, dhe ato duhet të zhvillohen nëpërmjet trajnimit dhe praktikës. Prandaj, spiuni i nënshtrohet një trajnimi të mirë dhe të vazhdueshëm dhe ekzaminimeve përfundimtare për të testuar aftësinë e tij për të spiunuar dhe aftësinë e tij për të. 

Shpijuni duhet trajnuar për sa vijon:

1) Nxjerrja e informacionit nga një incident ose një skenë që ka parë, për shembull: Ai futet në një dhomë ku ka mjete të ndryshme të shpërndara dhe kur e studion, i kërkohet të analizojë atmosferën e dhomës (njerëzit që ishin në të dhe karakteristikat e tyre, periudha në të cilën ata u ulën, kultura e tyre…) dhe ai duhet t’i nxjerrë të gjitha këto përmes asaj që sheh nga gjurmët e tyre në dhomë, si numri i karrigeve, bishtat e cigareve lloji i revistave prezentë, këpucët…)

2) Ushtrimet e kujtesës, të cilat janë ushtrimet më prishëse të nervave, pasi trajnerët shpesh detyrohen të bëjnë një film dhe kamera ndalon papritur, duke u kërkuar atyre të përmendin një numër detajesh të vogla që lidhen me skenën e fundit nga ai dhe pyetje specifike të tilla si: Mbani mend dhjetë gjëra që ishin vendosur në tavolinë atje në të majtë të aktorit në skenën e parafundit, këto ushtrime përdoren për të ndihmuar klientin e ri të kujtojë fotografitë, dokumentet dhe hartat që përbëjnë një pjesë të rëndësishme. të punës së tij të ardhshme.

3) Ai është gjithashtu i trajnuar për të memorizuar shpejt informacionin që i paraqitet, si për shembull, memorizimi i numrave të makinave që udhëtojnë me një shpejtësi të caktuar, së bashku me llojin, ngjyrën, specifikimet dalluese dhe njerëzit që i ngasin ato, dhe si p.sh. Ai merr shpejt një numër telefoni që një burrë tjetër e thërret pa e parë, përkundrazi, ai duhet ta nxjerrë numrin nga toni i telefonimit dhe koha e tij.

4) Në ndjekjen e njerëzve: fshehurazi dhe pa tërhequr vëmendjen e të tjerëve tek ai, në fazat e hershme, ai shpesh caktohet të ndjekë një agjent profesionist që përpiqet ta mashtrojë atë, ndërsa një person tjetër monitoron veprimet dhe reagimet e tij gjatë situatave të ndryshme qe ai kalon.

5) Shpëtimi nga ndjekja (përcjellja).

6) Zbulimi dhe parashikimi i personalitetit të folësit përmes fjalëve të tij pa e parë atë (duke parë gjërat jashtë) ose atë që quhet shqisa e gjashtë.

7) Durimi i vështirësive dhe kushteve të vështira: të tilla si të ftohtit ekstrem, uria, etja, dritat e ndezura dhe tingujt e bezdisshëm, sepse ai mund të ekspozohet ndaj kushteve të ngjashme. Ai mund të arrestohet dhe këto masa mund të përdoren kundër tij për ta detyruar atë të rrëfehet .

8) Vetëbesimi dhe marrja e përgjegjësive në rrethana të vështira për t’i kapërcyer ato dhe zhvillime e emergjenca të reja, si p.sh. ngecja në një vend të huaj pa para.

9) Përdorimi i pajisjeve dhe mjeteve që i nevojiten për të kryer misionin e tij, dhe metodat e mbajtjes së tyre, fshehja e tyre, kontrabandimi i tyre dhe metodat për zbulimin e tyre nga armiku (ekziston një pajisje e përdorur nga hebrenjtë që punon me rrezet X qe zbulon materiale të lëvizshme dhe një detektor dinamiti ose xheliniti zbulon avujt e tyre, edhe nëse ato ruhen në kanaçe).

Disa mjete te cilat i duhen shpijunit për misionin e tij:

• Pajisjet e komunikimit me valë ose procesi i përshpejtimit, enkriptimit dhe mirëmbajtjes së harduerit me valë.

• Pajisje të ndryshme fotografike, duke përfshirë kamera të mëdha ose të vogla, nga larg ose afër, ditën ose natën, zhvillimin e filmit, pajisje fotokopjuese dhe të tjera.

• Pajisjet e regjistrimit audio dhe riparimi i tyre.

• Pajisje të ndryshme përgjimi.

• Kompas dhe harta dhe përdorimi i tyre për të udhëhequr dhe gjetur udhëzime.

10) Kamuflazh personal, kamuflazh korrespondence, mjete portative dhe lloje të tjera kamuflimi.

11) Fjalimi i kodifikuar kur është e nevojshme, thashethemet dhe përfshirja në biseda në situata të tjera që e kërkojnë atë.

12) Njohuri për zakonet dhe traditat shoqërore, fenë, gjuhën, dialektin dhe çështjet për të cilat interesohet shoqëria, siç janë ndeshjet, garat, klubet e famshme dhe çështje të ngjashme. Rusët kanë qenë shumë të suksesshëm në këtë drejtim për të spiunuar në Amerikë, agjenti është trajnuar në një atmosferë të ngjashme me atë në të cilën ai do të lëvizë, ajo që quhet (Amerika në miniaturë) u krijua në Detin Baltik dhe tërësia e saj u caktua të ishte një kopje e saktë e Shteteve të Bashkuara, dhe të pranishmit në të praktikojnë të njëjtat zakone dhe tradita të secilit vend, qoftë në ngrënien e vakteve dhe dialektet. Me pak fjalë, kur spiuni hyn në minirezidencë, harron se është sovjetik.

13) Të shkruarit me bojë sekrete, arti i shkrimit të numrave, duke përdorur kodin në korrespondencë dhe komunikim, dhe duke përdorur mikrofilm ose mikropikë në të cilën dokumenti shndërrohet në një imazh me madhësinë e një koke gjilpëre dhe është e lehtë për t’u fshehur në palosjen e një shkronje ose nën një pullë postare.

14) Falsifikimi i dokumenteve që i nevojiten.

15) Metodat për rrëmbimin e shpejtë të çantave, hapjen e atyre dixhitale dhe ndërrimin e çantave.

16) Stërvitje në palestër dhe forcë të lartë si: xhudo, karate, taekwondo, luftime nga afër, heqje armësh, kërcime nga makina në tokë ose në një makinë tjetër deri në shpejtësinë 60 ose 70 km/h.

17) Përdorni i mirë i armëve individuale dhe gjuajtja me saktësi.

18) Përdorimi i lëndëve plasëse, llogaritjet dhe ligjet e tyre.

19) Njohja e disa çështjeve të tjera që lidhen me misionin e tij, ushtarake, politike, ekonomike etj. Pas përfundimit të trajnimit bëhen provimet për të siguruar zotërimin e trajnimit dhe jepen nota. Prandaj, spiunit i caktohet një detyrë e përshtatshme për të.

Spiuni duhet të jetë i mësuar me sa vijon:

1) Shkatërrimi i letrave dhe dokumentet në mënyrat e duhura dhe shpejt.

2) Shmangia e lëvizjeve që bien në sy.

3) Shmangia e fjalëve emocionale dhe entuziaste.

4) Shmangia e pyetjeve te drejtpërdrejta për atë që ai dëshiron.

5) Mos jepni emrin derisa t’ju kërkohet, dhe hidheni përgjigjen me mençuri kur është e nevojshme.

6) Fshehja ose kamuflimi i pajisjeve me të cilat punon dukemos i lënë asnjë gjurmë pas largimit nga vendi i punës, edhe nëse ishte me nxitim.

7) Të bindë veten se është një person normal dhe jo i ekspozuar apo i dyshimtë.

8) Shmangni alkoolin dhe gratë.

9) Zhvillimi i ndjenjës së depërtimit (shqisa e gjashtë).

10) Të jetosh në kushte të vështira.

11) Memorizimi i historisë së tij të jetës dhe historisë së saj të rreme në mënyrë që ai ta tregojë atë sikur të ishte e vërtetë.

12) Ai është mësuar t’i përballojë situatat kritike (siç është ngjashmëria e emrave) me qetësi dhe gjakftohtësi, dhe ndoshta të ketë disa dokumente gjithëpërfshirëse që vërtetojnë identitetin e tij (pasaportë, patentë shoferi, kartë identiteti, etj.) do t’ia lehtësojnë këtë.

Shënime mbi marrëdhëniet me klientin

1) Klientit i caktohet një detyrë specifike, mbahet përgjegjës për të dhe është i preokupuar së pari me të. Nuk ka asnjë kundërshtim që ai të marrë informacione të tjera që i vijnë atij jashtë detyrës së tij dhe nuk bien ndesh me të.

2) Spiuni mëson për misionin e tij në detaje dhe sipas subjektit të tij, nëse ai është ushtarak, misioni mund të shpjegohet duke përdorur figura ose figura tredimensionale, atij i jepet një studim gjithëpërfshirës i personaliteteve partitë brenda të cilave do të punojë, marrëdhëniet e tyre me njëri-tjetrin etj.

3) Klienti duhet të informohet se është po aq i fortë sa ai që punon me të dhe e rekruton atë (si dhe të premtojë se do të përpiqet ta lirojë nëse kapet).

4) Kur dërgoni më shumë se një klient në një vend, ata nuk duhet të prezantohen me njëri-tjetrin, pavarësisht nga rrethanat, përkundrazi, mund të ketë një drejtues rrjeti që kontakton çdo klient individualisht.

5) Nëse ka agjentë nga disa degë në një shtet dhe ata shihen gjatë kryerjes së shërbimit, preferohet të mos takohen dhe të mos shkëmbehen përshëndetje në mënyrë që misioni të mos dështojë, pasi ka mundësi që njëra prej tyre të jetë nën monitorim nga ajo inteligjenca e atij vendi dhe kjo çon në monitorimin e të tjerëve që u pershendeten ose u rreshtuan në anën e agjentit të monitoruar.

6) Forcimi i lidhjes mes klientit dhe atyre që e motivojnë dhe forcimi i lidhjeve personale për vazhdimësi dhe besnikëri në punë.

7) Kur klienti është i martuar, preferohet të mos e shoqërojë gruaja e tij, pavarësisht nga arsyet, sepse largimi i saj garanton suksesin e misionit dhe gruaja e tij nuk duhet të dijë asgjë për misionin e tij.

8) Klientit i kërkohet të përcaktojë një vend ose vende të përhershme për praninë e tij për ta kontaktuar nëse është e nevojshme, së bashku me një fjalëkalim për njohje. Preferohet që vendi i përhershëm të jetë një vend publik si kafene, restorant ose park, dhe në një kohë të caktuar çdo ditë.

9) Më shumë se një agjent vendosen në një vend, dhe informacioni i marrë prej tyre mblidhet dhe përputhet për të zbuluar se kush po e kryen detyrën e tij në mënyrë të përsosur dhe kush jo (metoda e inteligjencës britanike).

10) Nëse armiku përpiqet të rekrutojë një nga spiunët tanë, ne duhet të ngremë një kurth për ta zënë në kurth ose të përpiqemi ta kthejmë atë në një agjent të dyfishtë duke e bërë spiunin tonë (gjoja) të pranojë të bashkëpunojë me të në mënyrë që të zbulojmë më shumë informacion se armiku dëshiron të mbledhë dhe mjetet dhe metodat e tij për rekrutim.

11) Studioni mjedisin në të cilin vepron spiuni, depërtimin e tij në objekte dhe shërbime dhe kërkoni të rekrutoni agjentë të rinj dhe të njoftimi emrat e tyre për zyrtarët e tij.

Përkthyer nga Libri – Enciklopedia e Xhihadit, Sigurisë dhe Inteligjencës, Fq 431

Zyhdi Hajzeri  –  Jurist