Vrima gjigante u pa për herë të parë nga një ekip televiziv që fluturonte mbi këtë zonë dhe sipas The Siberian Times, kur shkencëtarët shkuan për të hetuar se çfarë ndodhi, ata gjetën copa akulli dhe shkëmbi të hedhura qindra metra larg epiqendrës.
Shkencëtarët sapo kanë filluar të hetojnë fenomenin dhe ende nuk është e sigurt nëse kjo humnerë është shkaktuar nga ndryshimi i klimës. Por në vitin 2014, diçka e ngjashme ndodhi në Gadishullin Jamal në Rusinë veriperëndimore, pas një serie verash jashtëzakonisht të ngrohta, shkruan Science Alert.
Ekspertët besojnë se vrima të tilla gjigante janë rezultat i një kolapsi të papritur të kodrave ose tundrës, e cila ndodh kur shpërbërja e ngrirjes së përhershme stimulon akumulimin e metanit nën sipërfaqe.
Për shkak të ngrohjes globale në Arktik, zona e përhershme e ngrirjes po shkrihet me shpejtësi. Shkencëtarët besojnë se ky proces ndikon në krijimin e humnerave të tilla, por ende nuk ka kërkime të mjaftueshme që konfirmojnë me siguri se ndryshimi i klimës është ai që kryesisht inkurajon shembjen e tyre.
Metani është 84 herë më i fuqishëm një gaz serrë sesa dyoksidi i karbonit dhe çlirimi i rezervave të mëdha të këtij gazi mund të shkaktojë një proces të pakthyeshëm që mund të përshpejtojë më tej ngrohjen globale.
Një studim i vitit 2017 analizoi fotografitë e humnerave të tilla që datojnë që nga vitet 1970 dhe zbuloi se ato janë rritur ndjeshëm në vitet e fundit, duke sugjeruar që shpërbërja e ngrirjes së përhershme është të paktën një faktor i pjesshëm i këtyre llojeve të ngjarjeve.
Po atë vit, një tjetër eksplorim gjeti 7,000 flluska gazi nën Gadishullin Jamal, pikërisht aty ku tani humnera e madhe u hap.
Përveç faktit që ndryshimi i klimës mund të çlirojë një sasi të pabesueshme metani të bllokuar në atmosferë, shkencëtarët gjithashtu shqetësohen se shpërbërja e ngricës së përhershme mund të çlirojë sëmundje antike për të cilat ne nuk dimë pothuajse asgjë.