Prodhimi masiv i vaksinave është i ndërlikuar. Ka pasur dy qasje të gjera për prodhimin në shkallë të gjerë të vaksinave Covid. Vaksina Oxford / AstraZeneca mbështetet në një qasje kryesisht të testuar mirë, në të cilën kulturat qelizore të prodhuara në laborator prodhohen në bioreaktorë të mëdhenj.

Teknika e dytë, më e re, që prodhon vaksina të mARN-së si Pfizer dhe Moderna, përfshin “ARN të dërguarin” (material gjenetik) për një proteinë të modifikuar të spikes që prodhohet në laborator dhe më pas kombinohet me enzimat dhe nukleotidet përpara se të paketohen në flluska yndyrore.

Çdo teknikë ka problemet e veta kur bëhet fjalë për rritjen e prodhimit në masë.

Cilat janë problemet me vaksinat e stilit Oxford?

Në mënyrë tipike, një strukturë prodhimi për një vaksinë si ajo e Oksfordit mund të marrë gjashtë deri në nëntë muaj për të filluar, edhe pse në këtë rast ka qenë më e shpejtë. Problemi më i madh janë të ashtuquajturat rendimente, të cilat varen nga shëndeti i kulturës themelore të qelizave. Çdo çështje e kontrollit të cilësisë – për shembull në lidhje me temperaturën, lagështinë ose sterilitetin e kompromentuar – mund të çojë në më pak vaksina në fund të procesit, një problem që është parë në disa struktura të prodhimit të AstraZeneca në të gjithë botën.

Po me vaksinat në stilin Pfizer?

Ndërsa vaksinat e ARN-së në disa mënyra janë më të drejtpërdrejta për t’u prodhuar dhe shumë më pak është e nevojshme për të prodhuar një përgjigje të fortë të antitrupave, teknologjia e re nënkupton përbërësit kryesorë – siç janë flluskat yndyrore dhe nukleotidet e kërkuara për “supën e vaksinës” – kanë qenë në mungesë.

Dhe ndërsa prodhuesit e vaksinave të të dy llojeve janë përpjekur të rriten shpejt, ka pasur gjithashtu një mungesë të pajisjeve prodhuese për vendet që duhet të ndërtohen sipas standardeve më të larta të biosigurisë. Një problem është se disa prodhues që furnizojnë elementë kryesorë të nevojshëm për vaksina të tilla kanë pritur që vaksinat e reja të përparojnë në zhvillimin e tyre përpara se të rrezikojnë të angazhohen për të rritur prodhimin e tyre.

A nuk duhet që dikush t’i kishte parashikuar të gjitha këto?

Disa njerëz e bënë këtë, duke përfshirë Bill Gates i cili shkroi shumë kohë më parë se shkalla e pandemisë do të thoshte që objektet duheshin ndërtuar mbi specifikimet. Por ndërsa organizata të tilla si Gavi, aleanca globale e vaksinave dhe disa qeveri investuan në hulumtime dhe prodhim të vaksinave, ka pasur mungesa të dukshme në gatishmërinë globale që kanë krijuar pengesa dhe çuan në një grindje për vaksinat në mungesë.

Më gjerësisht, disa ekspertë thonë se industria farmaceutike, megjithëse është e madhe, nuk është e strukturuar për llojin e përpjekjeve të integruara globale që kërkohen për të prodhuar miliarda doza të vaksinës në një kohë të shkurtër, duke përfshirë prodhimin e artikujve për mbushjen dhe përfundimin, të tilla si shishka qelqi, shumë prej të cilave janë me burim nga vetëm një pjësë e vendeve, përfshirë Indinë dhe Kinën. /Insajderi.org