Ankthi për një numër gjithnjë e më të madh njerëzish bëhet përditshmëri dhe disa njerëz e njohin lehtësisht një person që ndihet kështu, por a mund ta dalloni ankthin që shfaqet në formën e zemërimit?

Revista ‘The Mighty’ transmeton historinë e vajzës Heidi e cila përshkroi se si duket ankthi i saj. Ajo ka shumë probleme me ankthin sa nuk mund të mbajë mend as kur dhe si fillon. Ajo ishte një fëmijë i shqetësuar, dhe si adoleshente u diagnostikua me ankth dhe depresion. Për fat të keq, vetëm kur u rrit, ajo mësoi se çfarë do të thotë të jesh në ankth.

Për Heidi, ankthi nuk do të thotë vetëm nervoz ose brengë.

“Kur frika krijohet në kokën time, ky është ankthi dhe kur ndjej se gjoksi im do të shpërthejë, ky është ankth. Kur shkoj me një koleg ose jam në gjendje të keqe disponimi pa ndonjë arsye, ky është ankth. Kur kaloj gjithë fundjavën duke menduar nëse mund të pushohem nga puna për shkak të asaj që kam thënë të premten, ky është ankth. Kur filloj të qaj, duke qeshur ose duke kërcyer lart e poshtë pa arsye, ky është ankth. Kur anuloj planet në minutën e fundit, edhe ky është ankth”, tha Heidi.

Ankthi manifestohet në shumë mënyra që mund të mos jenë të qarta. Për fat të keq, ankthi i Heidi është shpesh një zemërim, transmeton KosovaPress.

Çfarë do të thotë kjo? Ankthi i saj manifestohet si zemërim, dhe kështu është gjithmonë. Për shembull, kur luan në PlayStation dhe nëse humb, ajo do të gjuajë joystick-un. Kur infermierja e ngacmon, ajo do ta godasë. Shkaktarët e vegjël janë në fakt shkaktarë të mëdhenj, dhe niveli i saj i zemërimit-ankthi ndryshon nga momenti në moment.

Tani, me ndihmën e barnave, niveli i zemërimit dhe ankthit është dobësuar.

“Unë nuk dua të jem nervoze, por bëj gjithçka që mundem për ta kontrolluar, por ndonjëherë nuk është e mjaftueshme. Mundohuni të jeni të duruar me mua”, pohon Heidi.

Në raste më serioze dhe më të gjata, ndihma ofrohet në një kombinim të barnave dhe psikoterapisë, ndërsa në raste më të buta psikoterapia dhe psikoedukimi do të jenë të mjaftueshme. Psikologjia ndihmon për të kuptuar se kujdesi nuk është një reflektim i rrezikut real dhe se është një ekzagjerim që shkatërron cilësinë e jetës.